yemin olsun gecenin rahmini yırtan güneşe
biz içinizdeki çiçekleri ne susuz
ne de ışıksız bıraktık
yine yemin olsun iki damla tuzlu denize
dokunduğunuz hazanı biz yaratmadık
aşk olsun aydınlığı boğan geceye
gecenin doğurduğu güneşe
ve şarap olan en son üzüme
biz sizi kendi çamurumuzdan yoğurduk
öğrenesiniz diye aşkın kadrini
kendi yanmalarımızda pişirdik
seheri ışıtan yorgun uykulu yıldızlar aşkına
biz cehennem ateşini sam yeli bildik
kendimizden geçtik de
sizden mi geçemedik
biz hiç bildiklerinizden olmadık
bileceklerinizden de
ne insandan yağ çıkarma derdimiz oldu
ne taştan himmet
avuçlarınızdaki titrek bir serçe yüreğiyle sevdik
ve her bir kelimeyle öldük
uyu kalbim!
dokunduğun sonsuz uyku senin...
