''Ey
şair öl, değerini bilelim'' ŞİİR DALI E-DERGİ
Elbet bir gün!
Acının
dili insana gömülecek
Kirli resimler, maskeli yüzler…
Çocuğun çikolatalı ağzı, kan tadı
İliklerime doluyor geleceğin ağrısı
Sorumluyum!
Yağmurda ıslanan sokaklardan
Gereksiz eşyaların sıkılganlığı
Kedilerin fırlama şımarıklığından
Bu bana acı ses olan serçe çığlığı
Göğsümün ortasında koca bir fil
İçimi onarmıyor antidepresanlar
Ölümü doladılar göğün boynuna
Kırıyor çekiçle çiçekleri çakma adamlar
İliştirip, usulca yakalarına.
