
metanetine sığındım
ateşiyle kavuran hüküm
yaralı bir baykuş kemiriyor şah damarımı
içimden bir tırpan geçiyor geceden daha soğuk
ve bulutlardan ağıyor verimli bir delilik
tozlu çölü ve ateşi giyiniyor tenim
akmayan o nehrin gölgesinde serinliyorum
kalbimden besleniyor bir semender
kapatıyorum kahinliğin kitabını ve gözlerimi
toprağa gömdüğüm yüzüğün gerisinden
ateşe ve küle haykırıyorum kemiklerin diliyle
ejderha eşiğindeyim!
FAVORİ YAYINLARINDAN ÇIKAN ''TANRININ VİŞNE BAHÇESİ'' ADLI ŞİİR KİTABINDAN