GÜZ SOKAĞA ÇIKAR - NEVZAT KONŞER

Güz sokağa çıkar
kapanır gizil bir odaya yaz
deniz desenli yastıklarda
uyur yorgun samyeli

pencereler kelebek kanadıdır
başımı çıkarsam geçmişe
öpecek alnımdan hüzün

herkesin arkasında
yılışık bir gölge görevli
süzüle süzüle asfalttan
girer evlere

ben şimdi kırlangıçların göğüyüm
çocuk kitaplarında
hangi sayfamdan okusanız
yırtılır tenimin perdesi
tiril bir rüzgar konar ağzıma
sevdadan konuşuruz

güz sokağa çıkar
kapanır gizil bir odaya yaz
demir vücutlu parmaklıklardan
bakar öksürüklü denize.

göğsümde yatıya kalır aşk!