Yazı anlama büründü mü ölür.
Ölüler olmasaydı anlaşmak güç olurdu.
İmge ölüyse, çölde kuru bir kuyu
düşlerin, seraptan su taşır boşuna.
Yeni doğan bir çocuk gibiyse eğer, akşam üstü
uykulu bir gölge gibi kağıda düşer:
Açılır karanlığın eli, duygular
kolları gibi uzanır ağaçların
zamanın çan çaldığı vadiye doğru.
Vakti gelmiş demektir, kötülük yap ki
kötülüğün gerinsin bir yer altı mağarası gibi
ve hazla yıkansın duyguların. Vakittir,
dirilip gerinsin şiir, kendi diliyle
öğrensin konuşmayı ölüm bile.
Kartal gibi yükseklerde uçmaksa eğer sorun
kırın zembereğini, saati durdurun.
