“Adını tercüme etmeye takatim yok
Söz incinir
güzelliğinden”
I.
-Ey
şiir doğur beni!
İndir
tacı tahtı doruğundan
Yıkılsın
göğsüne saplanan kibir.
İşit
alevi, tut rüzgârı
Cümlesine
tövbe et mutlulukların.
Çarpsın
yüreğin o halktan yana.
II.
-Islığımı
kemiren ölüm taciri…
Dilimin
kırığı, içine yansıyan sesim.
Hangi
teni onarsan, derinleşiyor yara.
Külün
takvimi olmaz, ben bu kadar değilim
Eğildim
karşısında hakikat cetvelinin.
“Ya
tutarsam”dedim: Bunca acıyı ağzımda.
III.
-İniyorum
kendime! Öz suyuma.
Bir
başka çağa direniyorum
Almamış
nasibini insanlıktan.
Bağırıyorum
içime, adını, söküp getirdiklerini
Ezberimde
çiçeğe durdu kan.
Çoktan
bozguna uğratılmış kuşların sesi.
