asıl küreklere asıl şair !
hayatın sana sunduğu kırık dökük sözcüklerden
katlayıp bükerek suya bıraktığın bu sandal
farkında olmadan değiştirebilir bir başkasının
hayatını
asıl küreklere asıl şair !
yitip giden zamanın fütursuzluğuna aldırmadan
yürüdüğün yolları eskiterek yürümeye devam et
ne demişti Picasso." yıkmadan yapamaz insan
!"
asıl küreklere asıl şair !
bilirim selamsız sabahsız gemiler geçer ufuklarından
‘her gemi denizini de beraber götürür usulca’, sen
yine de
bir çocuk zerafetinde yolculuk et sözcüklerin
denizinde küsmeden
asıl küreklere asıl şair !
bazen bir virgül bile ağır ya da fazla gelebilir, için
acır
elinde kırılmaya hazır bir kalem yazamazsın, çaresiz
kalem kırılır şiir içinde kalır
asıl küreklere asıl şair !
inkâr etmeden içine sindireceksin cennetten
kovulduğunu
kiri pası olmayan yeni bir şiir için şehri terketmeye hazırlanırken
alınmak gücenmek yok beklemek zorundasın sözcükleri
asıl küreklere asıl şair
kusursuz cürümler işlerken cümlenin peşinde
bir fotoğrafın banyo edilmesi gibidir şiir
unutma, görüntü yavaş yavaş gelir
asıl küreklere asıl şair !
kayıt tazelemek zorundasın daima hayata
sözcüklerden başka sermayen yok açıkcası
elindeki aynayı kırıp dökmeden taşımaktır şairin
cezası ...
