KIRIK
DALLAR
Bir kedi bir kuşu kapar götürür,
Kaybolur çocuğun biri renk renk misketleriyle.
Bir çadırın iplerini keserler fırtınalı bir
günde,
Bir adam uzanır kanlar içinde bir silahın
sesiyle.
Bu denli günlerimde bir dal kırılır
bahçelerimde,
Ellerime düşer kurtlu çürük elmalar.
Ne sağ omzumdaki melek teselli verir bana,
Ne de bir son bulur aşktan yana belalar.
Mumlar sık sık tükenir ama tükenmez ömür,
Sırtımı yasladığım tüm çınarlar yıklır.
Bir ana emzirmezse körpe yavrularını,
Elbette ki bu hayattan usanılır, bıkılır.
(Defne Dergisi, Mayıs 1970)
