''Bizim sevdamızda namus vardır, gözlerimiz fahişelik yapmaz'' ŞİİR DALI E-DERGİ
tanrıdır şaire şiir:
büyütür eksik çocukluğunu göğsünde
ninnileriyle uyutur küçük anılarını
ana bilir yaslanır omzuna
baba bilir yer ekmeğinden
tek arkadaşıdır bilyelerini kaptırmadığı
tek hocası not korkusu salmayan
çokluğu/yalnızlığı
ilk ve son aşkı
ağlar kollarının sıcağında en sesli
onda susar/onla konuşur derdini
yürür ardından bedevî dervişçe bir ömür
yırtık yüreğinden akan kan onun
yorulur: “insan olmak zor”
üzerine çektiği yorgandır: ısıtır
rü’yâsıdır yalanıdır gerçeği
bir o anlar acısını her soluk
ölmek: ne söylese boş
hayat kadar başlangıç ve son
dilin kemiğinden sızan ilik
biraz tuz biraz bal ve zehir
yazgıysa yazgı: ne saklasın
şair gelmiş-gider şair: kime ne
elde hüzün elde birkaç söz
sonsuzluk denizinde bir mavi damla
şimdi önce ve sonra
bildiği her şey o/o her şey
dostu çilesi yareni
onu sever ona kanar onda sonlanır
tanrıdır şaire şiir:
ona tapınır
